Jerzy Stachurski

Ur. się 24.08.1924 r. w Korcu na Wołyniu (d. ZSRR), ale jego rodzinnym miastem stały się Kielce, gdzie ukończył szkołę powszechną i Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki. W Piastowie osiadł w 1953 r. przy ul. Jarosława Dąbrowskiego i z tym miastem związał się do końca swoich dni.

Lata młodzieńcze spędził w partyzantce. Był żołnierzem Armii Krajowej, ps. "Lucjan", sierżantem w stanie spoczynku, walczył na Kielecczyźnie w zgrupowaniu Barabasza.

Pracował w licznych wydawnictwach jako poligraf i pracownik umysłowy. Był też inspektorem Najwyższej Izby Kontroli. Lata wojny spędzone w lesie odbiły się na Jego zdrowiu. W latach 70. przeszedł na rentę inwalidzką. Wtedy z dużym zapałem i rozmachem przystąpił do pracy społecznej. Przyjął zasadę, że Miarą życia jest to, co człowiek może i potrafi uczynić dla innych. I konsekwentnie ją realizował.

Aktywnie działał w ZboWiD-zie. Był m.in. wiceprezesem piastowskiego koła oraz członkiem Komisji Historycznej Okręgu Warszawskiego. Pełnił mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej w Piastowie. Działał w zarządzie Towarzystwa Przyjaciół Piastowa i w miejskiej Społecznej Radzie Kultury.

Ostatnie lata Jego życia zdominowała praca dziennikarska. Najpierw współpracował z Głosem Ursusa. Zamieszczał tam wywiady, artykuły publicystyczne, relacje reporterskie. Równocześnie czynił starania, by powstał Głos Piastowa. I dopiął swego. W 1984 r. powstało piastowskie "okienko" w ursuskim dzienniku, a Jerzy Stachurski został jego redaktorem. Gdy na początku transformacji ustrojowej dziennik upadł, Stachurski utworzył samodzielną gazetę lokalną wspomaganą przez urząd miejski. Głos Piastowa ukazywał się do 1990 r. Współpracował także z Gazetą Mazowiecką.

W latach 80. mocno zaangażował się w działalność Honorowego Komitetu Budowy Wiaduktu nad torami kolejowymi w Piastowie, inwestycji bardzo miastu potrzebnej.

Za działalność w okresie okupacji oraz pracę zawodową i społeczną został odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Medalem 40-lecia Polski Ludowej.

Zmarł 13 maja 1993 r. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu w Kielcach.