Załącznik do studium – materiał planistyczny

UWARUNKOWANIA
DANE WEJŚCIOWE
 

Położenie
Piastów położony jest na wschodnim skraju równiny łowicko-błońskiej Piastów, na Nizinie Mazowieckiej 14 km od centrum Warszawy (współrzędne geograficzne: 52°10'N i 20°50'E), w aglomeracji warszawskiej. Sąsiaduje z gminą Warszawa - Ursus, miastem Pruszków, miastem i gminą Ożarów Mazowiecki oraz z gminą Michałowice. Piastów leży na obszarze odznaczającym się najbardziej dynamicznym rozwojem w całym kraju. Jest to zachodnie pasmo warszawskiego obszaru metropolitalnego, obejmujące obok powiatu stołecznego powiaty warszawski-zachodni, pruszkowski i piaseczyński. Piastów nie sąsiaduje bezpośrednio z terenami zapóźnionymi, znajdującymi się w sąsiedztwie obszaru metropolitalnego, co jest dla miasta korzystne. Jednak sąsiadujące powiaty, jak grójecki, żyrardowski czy skierniewicki wykazują stosunkowo niską dynamikę rozwojową. Można więc oczekiwać zwiększającej się presji migracyjnej z terenów słabiej rozwijających się do obszaru metropolitalnego stolicy, w tym do Piastowa, już dziś traktowanego jako ogniwo pośrednie migracji. Przez Piastów przebiega Centralna Magistrala Kolejowa oraz linia kolejowa Warszawa – Grodzisk Maz. - najbardziej obciążony kierunek obsługi kolejowej aglomeracji stołecznej. Na południe od granicy administracyjnej Piastowa przebiega droga krajowa 719 (Al. Jerozolimskie), najbardziej obciążona droga w województwie (37 tys. pojazdów na dobę). Piastów jest dobrze związany z Warszawą.
Po reformie administracyjnej w 1999 r. Piastów należy do powiatu pruszkowskiego, który znajduje się w województwie mazowieckim. Piastów obszarowo jest najmniejszą gminą w województwie (5,8 km2) i jednocześnie najgęściej zaludnioną (4063 os./km2).
Uwarunkowania planistyczne
Dokumenty planistyczne o charakterze ponadregionalnym
Koncepcja polityki przestrzennego zagospodarowania kraju (MP z dnia 16 sierpnia 2001 r. Nr 26 poz. 432) stanowi podstawowy dokument o charakterze studialno-planistycznym, określający politykę przestrzenną państwa. W ww. dokumencie wymieniono następujące uwarunkowania, które odnoszą się do badanego obszaru, m.in.:

1. aglomerację warszawską uznano jako biegun rozwoju społeczno-gospodarczego o znaczeniu europejskim (zaliczono ją do tzw. europoli), ośrodek wzrostu efektywności, konkurencyjności, innowacji i przedsiębiorczości,
2. wskazano, że że w najbliższych latach najszybszy rozwój gospodarczy i postęp cywilizacyjny wystąpi w aglomeracjach, m.in. warszawskiej,
3. zaliczono środowisko przyrodnicze aglomeracji warszawskiej do silnie przekształconych, z lokalnie zachowanymi walorami przyrodniczymi i tylko lokalnie wyraźnie zaznaczonym zaburzeniem równowagi ekologicznej.
4. założono politykę kształtowania Warszawy jako metropolii stołecznej o znaczeniu europejskim a aglomerację stołeczną jako główne ogniwo przekształcenia strukturalnego polskiej przestrzeni w Europie,
5. podkreślono wagę warszawskiego węzła transportowego, w tym autostrady A-2 oraz wyznaczono korytarze transportowe pasm przyspieszonego rozwoju o znaczeniu europejskim, krajowym i regionalnym,
6. zwrócono uwagę na istotny na poziomie całego kraju problem niedoboru wody i idącą za tym konieczność ochrony zbiorników wód podziemnych.

Dokumenty planistyczne o charakterze regionalnym
Strategia województwa mazowieckiego i plan województwa mazowieckiego stanowią koncepcję rozwoju przestrzennego regionu. Strategia określa następujące priorytety rozwoju województwa mazowieckiego: Plan województwa mazowieckiego określa podstawowe cechy zachodniej części aglomeracji warszawskiej, istotne ze względu prowadzenia polityki przestrzennej tzn. określa ją m.in. jako obszar:

1. leżący w strefie pozytywnych wpływów oddziaływania Warszawy poprzez dostępność do chłonnego rynku pracy i usług wyższego rzędu,
2. o dużym i stabilnym potencjale demograficznym tworzącym zasoby pracy o zróżnicowanych kwalifikacjach,
3. presji zainwestowania z tytułu położenia w strefie podstołecznej,
4. położony przy ważnych szlakach zagęszczających się w kierunku Warszawy,
5. cechujący się niezadowalającym stanem czystości wód powierzchniowych.

Plan województwa mazowieckiego określa obszar Piastowa jako obszar:
Plan województwa mazowieckiego wskazuje obszar Piastowa jako obszar:

1. położony w strefie funkcjonalnej rozwoju przemysłowo – gospodarczego oraz w obszarze koncentracji i rozwoju technologicznego, wskazany do lokalizowania inwestycji zgodne z funkcjami wiodącymi, z dopuszczeniem innych funkcji jedynie pod warunkiem nie sprowadzania zagrożenia dla funkcji wiodących,
2. wskazany do porządkowania żywiołowej urbanizacji strefy podstołecznej i podejmowania działań na rzecz tworzenia centrów wiedzy i innowacji,
3. wymagający uwzględniania uwarunkowań wynikających z położenia na obszarze strategicznych zasobów wód oligoceńskich oraz z występowania wód geotermalnych o temperaturze 40 – 70 stopni C, możliwych do wykorzystania dla celów geoenergetyki.

Dokumenty planistyczne o charakterze gminnym
Na obszarze miasta Piastowa obowiązuje 9 planów miejscowych, wymienionych w tekście studium.
Plany „Malczewskiego”, „Wojska Polskiego”, „Orła Białego”, „Północnego Piastowa”, „Południowego Piastowa” etap 1 i 2, „Wieniawskiego” przeznaczają tereny pod zabudowę mieszkaniową oraz usługi.
Plan „Szarych Szeregów” przeznacza tereny pod usługi i rzemiosło oraz pod zabudowę mieszkaniową.
Plan „Warszawska” przeznacza tereny przede wszystkim pod produkcję i usługi, w mniejszym stopniu pod zabudowę mieszkaniową z usługami.
Wszystkie uchwalone plany, z wyjątkiem planu „Wojska Polskiego” przeznaczają fragmenty obszaru na cele zieleni, z tym że plan „Warszawska” przeznacza teren znikomy, a plan „Wojska Polskiego”, pomimo że terenu nie przeznacza, ustala linie rozgraniczające ulicy (Al. Wojska Polskiego), obejmujące istniejącą przyuliczną zieleń.
Plany ustalają układ uliczny, jego parametry, przebiegi i klasy ulic.
Powiązania zewnętrzne
Powiązania zewnętrzne w znacznym stopniu decydują o rozwoju społecznym, gospodarczym oraz przestrzennym. Dla miasta Piastów najbardziej istotne są powiązania administracyjne, ekonomiczne, komunikacyjne, funkcjonalne, przyrodnicze i powiązania infrastrukturą.
Powiązania administracyjne
Piastów związany jest z miastem Pruszków jako siedzibą powiatu oraz Warszawą, jako siedzibą władz wojewódzkich. Ponadto istnieją związki z Grodziskiem Mazowieckim, będącym siedzibą jednostek organizacyjnych, decydujących w postępowaniach administracyjnych.
Powiązania ekonomiczne
Powiązania ekonomiczne zachodzą na płaszczyźnie administracyjnej (finansowanie programów, subwencje) oraz na płaszczyźnie gospodarczej, szczególnie w zakresie z jednej strony miejsc pracy (Warszawa, Pruszków), z drugiej strony dużego potencjału ludzkiego (Piastów). Powiązania następują również w związku z porozumieniami międzygminnymi, dotyczącymi realizacji wspólnych inwestycji.
Powiązania komunikacyjne
Piastów jest powiązany z sąsiednimi gminami poprzez układ ulic powiatowych i gminnych. Wzdłuż południowej granicy administracyjnej miasta, całkowicie poza tą granicą, przebiega droga wojewódzka nr 719, łącząca Warszawę przez Żyrardów z drogą krajową nr 70 (kierunek Poznań). Przez miasto przebiega Centralna Magistrala Kolejowa oraz linia kolejowa relacji Warszawa - Grodzisk Mazowiecki. Dla południowej części Piastowa powiązaniem komunikacyjnym jest linia WKD, przebiegająca po terenach gminy Michałowice. Dla terenu położonego na północ od miasta wydana została decyzja lokalizacyjna dla fragmentu autostrady A-2 i węzła komunikacyjnego „Konotopa”. Podobna decyzja została wydana dla fragmentu drogi ekspresowej S2, która częściowo ma przebiegać po terenach miasta Piastowa. Projekt ww. przedsięwzięć zakłada włączenie układu drogowego miasta do ulicy serwisowej autostrady przez ul. Północną oraz przejazdy dla przedłużenia ul. L. Lisa Kuli (odcinek autostrady A-2) oraz ulic Warszawskiej i W. Witosa (droga ekspresowa S2). Nie przewiduje się przejazdu projektowanego przedłużenia ul. Szarych Szeregów (ustalonego obowiązującym planem południowego Piastowa etap 1 i 2).
Powiązania funkcjonalne
Piastów jako miasto bezpośrednio graniczące z Warszawą i bezpośrednio graniczące z Pruszkowem jest z nimi ściśle powiązane funkcjonalnie. Mieszkańcy Piastowa w dużej części znajdują zatrudnienie na terenie miasta stołecznego. Ze względu na istnienie dogodnych połączeń komunikacyjnych korzystają z istniejących tam usług. Stereotypem wręcz są zwyczaje nabywania pewnych produktów tylko w Warszawie, pomimo równoległej oferty na terenie Piastowa. Z drugiej strony stereotypem jest dla pewnej grupy mieszkańców Warszawy odwiedzanie w dni targowe Piastowa, w celu dokonania zakupów w malowniczej scenerii „targu w Piastowie”. Silne są również powiązania Piastowa z dzielnicą Ursus. Mieszkańcy Piastowa pracują w Ursusie, mieszkańcy Ursusa w Piastowie, mieszkańcy obu jednostek administracyjnych korzystają z usług zlokalizowanych na terenie obu miast. Ponadto granice parafii nie pokrywają się z granicami administracyjnymi i w związku z tym mieszkańcy sąsiednich jednostek administracyjnych (Bąki, Michałowice, część wsi Konotopa) odwiedzają regularnie miasto Piastów. Powiązania Piastowa z Pruszkowem nasiliły się w wyniku nowego podziału administracyjnego kraju obowiązującego od 1999 r., czyli od momentu wejścia Piastowa w skład powiatu Pruszkowskiego. Pruszków jako miasto większe i jako siedziba rejonowych władz i instytucji (sąd, prokuratura, urząd finansowy) oraz posiadające więcej zakładów pracy pełni ważną rolę w funkcjonowaniu bezpośrednio z nim sąsiadującego Piastowa.
Powiązania przyrodnicze
Dolina rzeki Żbikówki stanowi jedyne powiązanie przyrodnicze z otaczającymi terenami.
Powiązania infrastrukturą
Piastów jest związany z Warszawą systemem wodociągowym przez pobieranie wody z Centralnego Wodociągu Warszawskiego, z Warszawą i Pruszkowem przez kolektory sanitarne, z Pruszkowem siecią cieplną. Włącza się w systemy energetyczny i gazowy o charakterze ponadregionalnym.
Historia
Nazwę Piastów mieszkańcy przyjęli w 1926 roku.Wcześniej na tym terenie istniały wsie Utrata i Żdżary. Dokumenty z XVI wieku wymieniają Żdżary jako wieś duchowną w parafii Żbików.
Do roku 1865 były to dobra kościelne należące do Seminarium Duchowego św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Po Powstaniu Styczniowym władze carskie skonfiskowały majątek w odwecie za sympatię Kościoła do Powstania. Ziemianie rosyjscy, którzy nabyli te ziemie, postanowili rozparcelować i sprzedać majątek. W ich ślady poszli okoliczni właściciele majątków i folwarków i tak powstała osada. W 1890 roku Kolej Żelazna Warszawsko-Wiedeńska rozpoczęła budowę osiedla kolejarskiego dla swoich pracowników.
Większość terenów dzisiejszego Piastowa stanowiły grunty włościańskie wsi Żdżary co potwierdza mapa z 1886 r. i akta późniejszych nadań carskich.
Zabudowa wsi koncentrowała się w rejonie obecnych Al. Krakowskiej i ul. Ożarowskiej. Z czasem wieś zmieniła nazwę na Utrata.
Na początku XX wieku Piastów stał się modną wśród Warszawiaków miejscowością letniskową. Ponieważ odległości były niewielkie, a uciążliwości życia wielkomiejskiego w Warszawie coraz większe, wielu Warszawiaków postanowiło osiedlić się tu na stałe. W związku z tym powstała konieczność zapewnienia infrastruktury społecznej. Zaczęły powstawać sklepy, szkoły i inne obiekty użyteczności publicznej. Rozpoczęły działalność pierwsze organizacje takie jak Związek Harcerstwa Polskiego, Ochotnicza Straż Pożarna, Stowarzyszenie Miłośników Piastowa, Polski Czerwony Krzyż i inne. W latach 1910 - 1914 utworzono pierwszą szkołę powszechną, przy ul. 11 Listopada 8. W roku 1928 utworzono rzymsko-katolicką parafię pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej. Osiedle Utrata w 1926 r. w wyniku konkursu zmieniło nazwę na Piastów, a w 1930 roku ustanowiono na jego gruntach gminę. W 1936 r. powstały dwie przychodnie lekarskie: kolejowa i Kasy Chorych. Tuż przed II wojną światową Piastów liczył 6500 mieszkańców. Prawa miejskie Piastów otrzymał w 1952 roku. Liczył wówczas 10 000 mieszkańców.
W czasie okupacji niemieckiej, Piastów był ośrodkiem konspiracji, a od października 1944 roku obozem przejściowym dla ludności Warszawy ewakuowanej po upadku Powstania Warszawskiego.
Przemysł zaistniał w 1925 roku za sprawą inż. Fryderyka Mullera, który przeniósł do Piastowa swoją warszawską fabrykę akumulatorów - Zakłady Akumulatorowe systemu "Tudor". W 1928 roku Muller uruchomił komplementarny zakład, produkujący między innymi obudowy akumulatorowe - Zakłady Kauczukowe "Piastów". Pochodną rozwoju branży chemicznej było otwarcie w 1946 roku Zasadniczej Szkoły Zawodowej, a w latach sześćdziesiątych Zespołu Szkół Chemicznych. W 1973 roku ulokowano w Piastowie Instytut Przemysłu Gumowego "Stomil”.
Ekspansja terytorialna Warszawy, szczególnie w okresie licencyjnej rozbudowy Zakładów Mechanicznych "Ursus", spowodowała lawinową rozbudowę wielkoblokową północnej części miasta.
Demografia
Liczba mieszkańców (stan na dzień: 2005-12-31) źródło: Urząd Miejski w Piastowie – strona internetowa

Średnia wieku mieszkańców Piastowa 39 lat,
Powierzchnia - 5,8 km², gęstość zaludnienia 4 008 osób na km²

Według danych z roku 2002(06), średni dochód na mieszkańca wynosił 1247,13 zł.
Powierzchnia i ludność w 2004 r. stan w dniu 31.XII – na tle powiatu Pruszkowskiegoźródło: dely, amatorska strona www o Piastowie

DANE DOTYCZĄCE STANU ISTNIEJĄCEGO NA GRUNCIE I UZBROJENIA TEREN
Stan wykorzystania terenów - przeznaczenie
Zabudowa jednorodzinna występuje w przeważającej części jako zabudowa wolnostojąca, w mniejszym stopniu bliźniacza. Zabudowa szeregowa występuje w kilku punktach miasta - przy ul. Ogińskiego, przy ul. Wieniawskiego, przy ul. Podstawowej oraz w kwartałach, zawartych pomiędzy ulicami: Al. Tysiąclecia, E. Orzeszkowej, C. Godebskiego, Brzozową, Harcerską oraz hipermarketem Tesco.
Zabudowa wielorodzinna występuje w następujących formach:

• budynki wielorodzinne z końca XIX w., usytuowane w kwartale ulic 11 Listopada, Harcerskiej, Kosińskiego i Popiełuszki,
• budynki wielorodzinne, usytuowane wzdłuż ul. Popiełuszki,
• pojedyncze budynki wielorodzinne, które powstały przed 1939 r. („kamienice”), usytuowane wśród zabudowy jednorodzinnej przy ulicach Bohaterów Wolności, Dworcowej, Dygasińskiego, Idzikowskiego, Krakowskiej, Krasińskiego, Kujawskiej, Leśmiana, Lwowskiej, Małachowskiego, Mazurskiej, Mickiewicza, Pola, Poniatowskiego, Reja, Skargi, Słowackiego, Słowiańskiej, Styki, Tuwima,
• budynki wielorodzinne z lat 50-tych, usytuowane wzdłuż ulic Harcerskiej oraz pomiędzy ulicami Al. Tysiąclecia i Reja,
• budynki wielorodzinne z lat 70-tych, usytuowane wzdłuż ulic Al. Wojska Polskiego, Sowińskiego, Wysockiego, Bema, Dąbrowskiego, Skorupki, Ogińskiego, Sobieskiego i Łukasińskiego,
• budynki wielorodzinne, które powstały w ostatnim 15-leciu, usytuowane wzdłuż ulic Ogińskiego, Żbikowskiej, Plater oraz jako uzupełnienie istniejącej zabudowy wielorodzinnej, przy ulicach Al. Wojska Polskiego, Skorupki, Ogińskiego i Lwowskiej oraz pojedynczy budynek przy ul. Warszawskiej.

Zabudowa zagrodowa znajduje się na obrzeżach miasta, przy północnej i wschodniej granicy administracyjnej i jest związana z terenami użytkowanymi rolniczo.
Usługi i administracja
Miasto nie ma wyraźnie ukształtowanego centrum. Zgrupowania usług znajdują się wzdłuż A. Tysiąclecia, ul. Warszawskiej i ul. Bohaterów Wolności. Pozostałe tereny przeznaczone pod usługi rozłożone są równomiernie na obszarze miasta. Usługi połączone z zabudową mieszkaniową położone są przede wszystkim wzdłuż ulic Lwowskiej, Hallera i Krakowskiej. Administracja znajduje się w centrum miasta, przy ul. 11 Listopada.
Usługi związane z oświatą:

1. szkoły podstawowe:

• Szkoła Podstawowa Nr 1 im. Stanisława Staszica - ul. Józefa Brandta 22,
• Szkoła Podstawowa Nr 2 im. Marii Skłodowskiej-Curie - al. Krakowska 20,
• Szkoła Podstawowa Nr 4 im. Bohaterów spod Darnicy - ul. Żbikowska 25,
• Niepubliczna Szkoła Podstawowa Nr 85 w Piastowie Piastowskiego Towarzystwa Oświatowego - ul. Bohaterów Wolności 23

2. gimnazja:

• Gimnazjum Nr 1 im. Zbigniewa Gęsickiego "Juno" - ul. Pułaskiego 6/8,
• Gimnazjum Nr 2 im. Bohaterów Powstania Warszawskiego - al. Tysiąclecia 5,
• Społeczne Gimnazjum Piastowskiego Towarzystwa Oświatowego - ul. Bohaterów Wolności 23,

3. szkoły średnie:

• Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza - ul. 11 Listopada 2a,
• Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Fridtjofa Nansena - ul. Namysłowskiego 11

4. przedszkola:

• Przedszkole Miejskie Nr 1 - ul. Moniuszki 11,
• Przedszkole Miejskie Nr 2 - ul. Lelewela 16/18,
• Przedszkole Miejskie Nr 3 - ul. Godebskiego 21,
• Przedszkole Miejskie Nr 4 - ul. Żbikowska 5,
• Przedszkole Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi - ul. Piotra Skargi 20.

Usługi związane z kulturą:

1. Miejski Ośrodek Kultury - ul. Warszawska 24,
2. Biblioteki:

• Miejska Biblioteka Publiczna, Biblioteka Główna - ul. Warszawska 24,
• Miejska Biblioteka Publiczna Filia Nr 1 - ul. Dworcowa 21,
• Miejska Biblioteka Publiczna Filia Nr 2 dla Dzieci i Młodzieży - ul. Pułaskiego 6/8,
• Miejska Biblioteka Publiczna Filia Nr 3 - al. Tysiąclecia 5.

3. Kluby osiedlowe i sportowe:

• Spółdzielczy Klub Osiedlowy „Novus” – ul. I. Skorupki 2,
• Spółdzielczy Klub Osiedlowy „Relax” – ul. Harcerska 18,
• Spółdzielczy Klub Osiedlowy „Tęcza” – ul. M. Ogińskiego 14,
• Klub Sportowy PIAST - al. Tysiąclecia 1,
• Piastowskie Towarzystwo Tenisowe - ul. 11 Listopada 3,
• Piastowskie Towarzystwo Rowerowe, Siedziba PTR: Zespół Szkół ogólnokształcących – ul. Namysłowskiego 11,
• Międzyszkolny Uczniowski Klub Sportowy "Pivot" - ul. Pułaskiego 6/8 (Gimnazjum Nr 1).

4. Parafie:

• Parafia św. Michała Archanioła - ul. Orzeszkowej 23,
• Parafia Matki Bożej Częstochowskiej - Al. Krakowska 17,
• Parafia Chrystusa Króla Wszechświata - ul. Ogińskiego 41.

Usługi związane ze zdrowiem:

• Miejski Samodzielny Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartego, Przychodnia ul. Reja 1,
• Miejski Samodzielny Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartego, Oddział przy ul. Wysockiego 1,
• 7 aptek.

Usługi związane z pomocą społeczną:

• Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej,
• Świetlica Socjoterapeutyczno-Integracyjna – ul. 11 Listopada 8.

Usługi związane z bezpieczeństwem:

• Komisariat Policji i Posterunek Policji – ul. Popiełuszki 24,
• Dzielnicowi (5 rejonów, podległych Komisariatowi Policji).

Usługi wielkopowierzchniowe:

• Hipermarket „Tesco”, usytuowany przy południowej granicy administracyjnej miasta, pomiędzy ulicami Harcerską i Al. Tysiąclecia.

Tereny zielone

• tereny sportowo – rekreacyjne usytuowane są w północnej części miasta, przy ul. Sowińskiego i przy ul Namysłowskiego oraz w południowej części miasta przy Al. Tysiąclecia i przy ul. 11 Listopada,
• zieleń zorganizowana – występuje w postaci parków, skwerów, zieleni izolującej tereny mieszkaniowe od komunikacji i zieleni wewnątrzosiedlowej. Parki usytuowane są w centralnej części miasta, po obu stronach terenów kolejowych, przy ul. Warszawskiej i ul. Dworcowej, zielone skwery to plac Zgody, Plac Słoneczny oraz zieleń przy Domu Kultury. Zielenią zorganizowaną oddzielone są od terenów mieszkaniowych ulice: Al. Tysiąclecia, Al. Wojska Polskiego, Harcerska,
• ogrody działkowe, usytuowane są w trzech rejonach miasta: przy północnej granicy administracyjnej, przy zachodniej granicy administracyjnej w okolicy ul. Żbikowskiej oraz w centrum miasta, przy Al. Tysiąclecia,
• zieleń nie zorganizowana to spontanicznie rosnąca roślinność na terenach niezainwestowanych i nie wykorzystywanych rolniczo.

Produkcja, magazynowanie i obiekty usługowo techniczne.
Tereny przeznaczone pod produkcję usytuowane są w przeważnej części w trójkącie utworzonym przez tereny kolejowe, ul. Warszawską i wschodnią granicę miasta. Tereny przeznaczone pod handel hurtowy i magazynowanie oraz obsługę techniczną usytuowane są również w ww. trójkącie a także przy południowej granicy miasta, wzdłuż ulic Aleje Jerozolimskie oraz Grunwaldzka. Pojedyncze niewielkie zakłady znajdują się na terenach przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową i są przeważnie prowadzone przez mieszkańców tych terenów.
Podział powierzchni miasta Piastowa na poszczególne przeznaczenia źródło: Urząd Miejski w Piastowie

Ogółem tereny zabudowane to ok. 70% powierzchni całkowitej miasta, ok. 4,04 km²
Stan wykorzystania terenów - zagospodarowanie
Zagospodarowania miasta Piastowa jest głównie ekstensywne. Na przeważającym obszarze miasta powierzchnia biologicznie czynna nie jest mniejsza niż 50%, a na około 1/6 obszaru większa niż 50%. Tereny o mniejszej powierzchni biologicznie czynnej to głownie tereny produkcyjno - magazynowe, tereny obiektów handlowych oraz nowe osiedla, zrealizowane zarówno jako zabudowa wielorodzinna jak i zabudowa jednorodzinna szeregowa. Wysokość zabudowy na przeważającym obszarze miasta nie przekracza 11 m. Dotyczy to zarówno zabudowy jednorodzinnej jak i wielorodzinnej. W południowej części miasta tylko budynki kościoła przy ul. Orzeszkowej i Instytutu Przemysłu Gumowego przekraczają tę wysokość. W północnej części Piastowa wysokości budynków są bardziej zróżnicowane. W części położonej na wschód od Al. Wojska Polskiego wysokość 11 m przekracza kościół przy ul. Kostki oraz budynki magazynowe przy ul. Noakowskiego. W zachodniej części znajdują się osiedla z lat 70-tych a wysokości budynków w tej części miasta są niezwykle zróżnicowane. Niektóre budynki nie przekraczają 6 m a niektóre przekraczają 30 m. W tej części nie można określić wyraźnego strefowania. Wysokie budynki wielorodzinne bezpośrednio sąsiadują z jednorodzinnymi wolnostojącymi. Można jedynie określić, że osią jednej strefy wysokiej zabudowy wielorodzinnej jest ul. Sułkowskiego na odcinku od ul. Żbikowskiej do ul. Żółkiewskiego a wyraźną granicą drugiej strefy jest Al. Wojska Polskiego.
Charakter zabudowy miasta jest zróżnicowany, najbardziej w północno – zachodniej części miasta. Pozostała część miasta jest zagospodarowania bardziej równomiernie. Kąty nachylenia dachów, w zabudowie mieszkaniowej mieszkaniowej wielorodzinnej z lat 50-tych i 70-tych są płaskie, w pozostałej zabudowie kształtują się pomiędzy 30o a 50o. Obiekty usługowe i produkcyjno – magazynowe mają przeważnie dachy płaskie. Ze względu na sposób zagospodarowania można w mieście wyznaczyć kilka stref o różnym sposobie zagospodarowania:

1. strefa zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej i bliźniaczej, częściowo z usługami wydzielonymi z powierzchni mieszkalnej,
2. strefa zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej i bliźniaczej, częściowo z usługami wydzielonymi z powierzchni mieszkalnej i z usługami dobudowanymi do budynków mieszkalnych,
3. strefa zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, bliźniaczej i szeregowej, częściowo z usługami wydzielonymi z powierzchni mieszkalnej,
4. strefa zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej szeregowej, częściowo z usługami wydzielonymi z powierzchni mieszkalnej,
5. strefa zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej i bliźniaczej, częściowo z usługami wydzielonymi z powierzchni mieszkalnej oraz budynków wielorodzinnych typu „kamienica”,
6. strefa zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej o wysokości nie przekraczającej 14 m,
7. strefa zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej o wysokości przekraczającej 14 m,
8. strefa zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej o wysokości przekraczającej 25 m,
9. strefa zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej i bliźniaczej oraz wielorodzinnej z usługami ogólnomiejskimi,
10. strefa usług, administracji i zieleni zorganizowanej,
11. strefa produkcji,
12. strefa obiektów hurtowo – magazynowych.

Uwarunkowania społeczno – gospodarcze
Infrastruktura społeczna w dziedzinie oświaty jest w stanie zaspokoić wymagania ludności miasta do granicy 35 000 mieszkańców, z wyjątkiem przedszkoli, na które wciąż wzrasta zapotrzebowanie, związane ze zmianą funkcjonowania modelu rodziny. Do szkół w Piastowie uczęszcza w roku 1006/2007 1503 uczniów, do przedszkoli 390 dzieci. Po zakończeniu rozbudowy przedszkola przy ul. Lelewela liczba ta zwiększy się do 440. Liczba uczniów w szkołach zmniejszyła się od roku 2002 o 138 uczniów, w związku z wchodzeniem do szkół niżu demograficznego, ale nie skutkowało to ograniczeniami powierzchni przeznaczonej na cele oświatowe.
Nieproporcjonalnie mała jest w Piastowie ilość terenów rekreacyjno – wypoczynkowych (0,05% powierzchni miasta). Nieprawidłowo są zlokalizowane ogrody działkowe w południowej części miasta, ze względu na położenie w zbyt małej odległości od komunikacji o dużym natężeniu ruchu. W zachodniej części miasta jest niewiele zieleni publicznej, z tym, że jest to część miasta o przewadze zabudowy mieszkaniowej wolnostojącej, ze stosunkowo dużą powierzchnią biologicznie czynną w postaci zieleni przydomowej w granicach poszczególnych działek.
Na terenie miasta Piastowa zarejestrowano 2 316 podmiotów gospodarczych (osoby fizyczne - stan na 31 12. 2005 r.). Ponadto działają 2 zakłady produkcyjne (ZAP SZNAJDER BATTERIEN S.A (produkcja akumulatorów kwasowo-ołowiowych i Piastowskie Zakłady Przemysłu Gumowego STOMIL Sp. z.o.o (produkcja gumowo – metalowo - ebonitowa), Instytut Przemysłu Gumowego, Tesco (handel, usługi), hurtownie i magazyny oraz niewielkie zakłady produkcyjne (galwanizernie, zakłady produkujące artykuły z gumy, garbarnie, lakiernie, zakłady produkujące tworzywa sztuczne, wytwórnie kosmetyków, artykułów medycznych itp.). Ok. 23% mieszkańców Piastowa korzysta ze świadczeń ZUS (dane z 2000 r.).
Stan uzbrojnia terenu
Zaopatrzenie w wodę
Sieć wodociągowa w Piastowie ma długość ok. 34 km i w 50% została wykonana po 1990 r. Fragmenty sieci wykonanej przez 1990 r. są bardzo awaryjne ze względu na wykonanie z niskiej jakości rur stalowych. Obecne zaopatrzenie miasta w wodę pochodzi z układu Warszawskiego (80%) oraz z ujęć lokalnych na terenie miasta, które pracują w przypadku awarii wodociągu centralnego. Piastów zasilany jest przewodem magistralnym o średnicy 800 przebiegającym w Al. Dwudziestolecia. Po terenie miasta poprowadzona jest magistrala wodociągowa D 400 mm, przebiegająca w ulicach: Lelewela, Toruńskiej, Sowińskiego, Ogińskiego, Bohaterów Wolności i Al. Tysiąclecia. Wg programu ochrony środowiska miasta Piastowa ilość wody pobranej w 2003 roku wyniosła 1260498,5m³ w tym z wodociągu miejskiego 876392m³, a ze studni oligoceńskiej 8510m³. Z tego wynika, że przeciętnie jeden mieszkaniec w 2003 roku zużył 54,4m³ wody.
Sieć wodociągowa w Piastowieźródło: program ochrony środowiska

Wyposażenie mieszkań w wodociąg źródło: Urząd Miejski w Piastowie

Kanalizacja sanitarna
Piastów jest miastem w pełni uzbrojonym w zakresie kanalizacji. Nieliczne budynki nie mają możliwości podłączenia do systemu kanalizacji, przede wszystkim ze względu na niekorzystne spadki. Stan kolektorów, poza siecią ogólnospławną w osiedlach należących do niedawna do PKP, jest bardzo dobry. Łączna długość kolektorów sanitarnych wynosi ponad 60 km. Po roku 1990 zostało wybudowane prawie 64% sieci kanalizacyjnej. Nie wszystkie budynki, mające możliwość przyłączenia do kanalizacji, zostały do niej przyłączone. Na terenach zabudowy jednorodzinnej nadal funkcjonują nieszczelne szamba oraz przyłączenia do sieci melioracyjnej powodując zagrożenia środowiskowe. Odbiornikiem ścieków z Piastowa jest mechaniczno – biologiczna grupowa oczyszczalnia ścieków w Pruszkowie o przepustowości 38 tys. m3/dobę. Wg programu ochrony środowiska miasta Piastowa w 2003r. ilość ścieków odprowadzonych kanalizacją miejską wyniosła 1005829m³. Wszystkie te ścieki oczyszczone zostały w oczyszczalni w Pruszkowie. Na jednego mieszkańca przypadło więc 43,40m³ ścieków. Ilość wszystkich ścieków (oczyszczonych i nieoczyszczonych) wyniosła 1183328,2m³ z tego wynika, że ścieków nieczyszczonych było 177499,2m³.

Wyposażenie mieszkań w kanalizację źródło: Urząd Miejski w Piastowie

Kanalizacja deszczowa
Piastów nie posiada zorganizowanego systemu odprowadzania wód opadowych. Istniejąca sieć kanalizacji deszczowej jest niewystarczająca. Wody opadowe odprowadzane są z Piastowa do Utraty. Z części północnej za pośrednictwem kanału Konotopa i mniejszych rowów do niego wpadających, z części południowej za pośrednictwem rowu Reguły – Malichy. Wody deszczowe odprowadzane są do cieków bez uprzedniego ich oczyszczenia. Ponadto bezpośrednio do cieków wodnych odprowadzane są dzikie podłączenia szamb. Szczególnie zanieczyszczony jest rów Reguły - Malichy. Istniejące kanały deszczowe oraz lokalne rowy nie posiadają oczyszczalni ani osadników podczyszczających. Rów Reguły - Malichy zwany też rowem U1, jest ciekiem pseudo-naturalnym, który w wyniku postępującej urbanizacji terenów należących do jego zlewni został obciążony ściekami deszczowymi i zatracił swoją pierwotną funkcję melioracyjną. Na terenie miasta jest już fragmentarycznie zrealizowany kolektor deszczowy D1, łącznie z odcinkiem zrealizowanym na terenie Pruszkowa 2,8 km. Do zrealizowania całości zamierzenia pozostało wykonanie 1,025 km, w tym 75 m na terenie Pruszkowa oraz realizacja na ww. terenie oczyszczalni ścieków deszczowych wraz z przepompownią na działce będącej własnością gminy Piastów. Miasto Piastów otrzymało pozwolenie na budowę ww. inwestycji. Dokończenie całego zamierzenia umożliwiłoby odwodnienie Al. Wojska Polskiego od ul. Dąbrowskiego do ul. Warszawskiej wraz ze skrzyżowaniem a także osiedli: Dąbrowskiego, Warszawska, Paderewskiego i Sobieskiego.
Zaopatrzenie w ciepło
Piastów jest zasilany w ciepło głównie przez Elektrociepłownie w Pruszkowie oraz w oparciu o własne źródła gazowe. Dominującym źródłem energii na terenach zabudowy jednorodzinnej są kotłownie opalane węglem, a wynika to głównie z oszczędzania na gazie i z wysokich kosztów wymiany pieców węglowych na gazowe. W Piastowie większość budynków użyteczności publicznej została podłączona do sieci CO, z wyjątkiem budynku Urzędu Miasta oraz Domu Studenta przy ul. J. Popiełuszki. Osiedla wielorodzinne, z wyjątkiem osiedli Reja, Tysiąclecia i kolejowego również podłączone są do sieci CO. Ze względu na położenie Piastowa na obszarze występowania wód geotermalnych o temperaturze 40 – 70 stopni C, możliwe jest ich wykorzystanie w celu zastąpienia w pewnym procencie innych źródeł energii cieplnej, jednak wiązało by się to z dużymi kosztami inwestycji, co z ekonomicznego punktu widzenia wydaje się być w chwili obecnej mało opłacalne. Wraz z rozwojem technologii wykorzystania, odnawialne źródła energii mogą odgrywać istotną rolę w gospodarce energetycznej Piastowa.
Rodzaj ogrzewania mieszkań w Piastowieźródło: plan ochrony środowiska

STAN ŚRODOWISKA, WIELKOŚCI I JAKOŚCI ZASOBÓW WODNYCH ORAZ PRZYRODY I KRAJOBRAZU KULTUROWEGO
Stan zasobów środowiska
Stan powietrza
Podstawowymi źródłami emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych na obszarze miasta są ciągi komunikacyjne oraz emitory lokalne.
Drogi o dużym natężeniu ruchu pojazdów mechanicznych stanowią istotne zagrożenie dla zdrowia osób mieszkających w strefie ich potencjalnego, uciążliwego oddziaływania. Pojazdy samochodowe są największym źródłem skażenia środowiska, obciążając go blisko 15 000 związków chemicznych. Środki transportu drogowego odpowiedzialne są za emisję tlenków azotu, substancji chemicznych pochodzenia organicznego, tlenku węgla, pyłów zawieszonych w powietrzu, dwutlenku siarki. Dodatkowo pojazdy samochodowe są największym emitorem toksycznych związków chemicznych, takich jak: 1,3-butadien, benzen i liczne karcenogeny związane z pyłami. Do najbardziej uciążliwych ciągów komunikacyjnych należy zaliczyć ul. Al. Jerozolimskie, która znajduje się poza granicami miasta, ale na położone w Piastowie tereny zabudowane oddziaływuje oraz ulice Wojska Polskiego, Tysiąclecia, Piłsudskiego, Tuwima, Dworcową, Warszawską i na krótkim odcinku Bohaterów Wolności.
Jeśli chodzi o punktowe emitory zanieczyszczeń powietrza to na terenie miasta ich źródłem są lokalne kotłownie, emisje technologiczne, rozproszone indywidualne źródła ciepła. W mieście przeważa emisja niska pochodząca z palenisk domowych lub małych kotłowni lokalnych o wysokości komina poniżej 50 m. Dominującym źródłem energii jest w dalszym ciągu węgiel kamienny. Sezonie grzewczym powoduje to wzrost emisji pyłowo-gazowej na terenach zabudowy mieszkaniowej nie podłączonych do systemu centralnego ogrzewania. W Piastowie większość budynków użyteczności publicznej została podłączona do sieci CO. Przebudowy wymaga kotłownia Urzędu Miasta i Domu Studenta. Centralnego ogrzewania nie posiada osiedle przy ul. Reja, Tysiąclecia oraz osiedla kolejowe.
Wg programu ochrony środowiska powiatu pruszkowskiego na terenie miasta Piastowa znajduje się obecnie pewna ilość źródeł emisji punktowej technologicznej. Są to Zakłady „Stomil”, ZAP Sznajder Batterien” oraz 35 mniejszych zakładów, prowadzących działalność mającą wpływ na stan powietrza.
Wielkość emisji punktowej technologicznejźródło: program ochrony środowiska powiatu pruszkowskiego

Wielkość emisji liniowejźródło: program ochrony środowiska powiatu pruszkowskiego

Wielkość emisji energetycznejźródło: program ochrony środowiska powiatu pruszkowskiego

Część zanieczyszczeń atmosferycznych na terenie Piastowa pochodzi ze źródeł zewnętrznych ponieważ jakość powietrza zmienia się wraz z migracją zanieczyszczeń drogą powietrzną z terenów sąsiadujących. Pod stałą kontrolą są: tlenki siarki, tlenki węgla, pyły i tlenki azotu, formaldehyd oraz ołów. Stężenia średnioroczne NO2, Nox, SO2 i pyłu zawieszonego nie przekraczają dopuszczalnych poziomów średnich. Z danych Stacji sanitarno-epidemiologicznej w Pruszkowie wynika, że na terenie miasta Piastowa przekraczane są maksymalne stężenia średnio dobowe oraz stężenia średnioroczne formaldehydu (grupa zakładów produkujących tworzywa sztuczne oraz firm zajmujących się mechaniką pojazdową, gdzie głównie wykonuje się lakierowanie) i związków ołowiu (ZAP - w ZAP-ie kontynuowane są prace związane ze zmniejszeniem emisji ołowiu).
Stan gleby
W Piastowie znajdują się ogólnie gleby dobrej jakości. Najwięcej jest gleb zaliczanych do klasy IIIa i IIIb, zajmują one 60,9% powierzchni gruntów ornych i są zlokalizowane w centralnej, północnej i zachodniej części miasta. Drugą liczną grupę stanowią gleby klas IVa i IVb, które zajmują 34,6% powierzchni gruntów ornych i zlokalizowane są w południowej części Piastowa. Gleby klasy II stanowią 4,4% powierzchni zaś gleby najniższych klas (V i VI) nie występują. Na większej części miasta przeważają gleby przekształcone antropogenicznie, nieprzydatne dla celów rolniczych - dotyczy to większości terenów zwartej zabudowy. Jedynie na terenach otwartych, niezabudowanych występują gleby naturalne - dotyczy to północnej części miasta, oraz wschodniej.
Istotnym problemem w mieście jest zanieczyszczenie gleb związkami ołowiu. Dotyczy to terenów położonych w rejonie zakładów akumulatorowych a także wzdłuż dróg o dużej intensywności ruchu. Kilkadziesiąt lat działalności przemysłu w tym zakładów akumulatorowych ZAP w Piastowie (przekształconych w ostatnich latach w ZAP SZNAJDER BATTERIEN S.A) i intensywnie rozwijający się transport samochodowy doprowadziły do niekorzystnych przekształceń gleb. W okresie tym nie były zainstalowane w zakładzie filtry na emitorach, toteż z ZAP-u emitowane były duże ilości ołowiu. Obecnie sytuacja się polepszyła, ponieważ zakład wprowadził zabezpieczenia hamujące wydostawanie się do środowiska tak dużych ilości ołowiu. Problemem jest obecnie tzw. pylenie wtórne wywołane zbyt dużą kumulacją ołowiu w glebie. Pył ten przy wzruszaniu unosi się i jest wdychany przez mieszkańców. Tereny skażone ołowiem wymagają rekultywacji. Gleby Piastowa w skali kraju są stosunkowo mało zdegradowane i zdewastowane. Konieczne są jednak działania związane z rekultywacja zmierzającą do poprawy ich stanu.
Wielkość i jakość zasobów wodnych
Wody naziemne
System cieków wodnych Miasta tworzą: cieki Żbikówka (Kanał Konotopa) i Regułka (rów Reguły-Malichy). Stan wody wszystkich tych cieków jest zły. Na złą jakość wody mają przede wszystkim wpływ odprowadzanie ścieków deszczowych bez oczyszczenia i nielegalne odprowadzanie ścieków bytowo-gospodarczych. Również do cieków powierzchniowych odprowadzane są nieczyszczone ścieki z obiektów produkcyjnych. Zarówno Żbikówka jak i rów Reguły mają na całej długości charakter pozaklasowy. W przypadku Żbikówki stwierdzono przekroczenie dopuszczalnych norm wskaźników przewodnictwa elektrycznego, azotu amonowego, azotu azotynowego, fosforanów i fosforu ogólnego. Znacznie jest tu także przekroczona dopuszczalna norma wskaźnika miana Coli, co pod względem bakteriologicznym plasuje ten ciek w wodach pozaklasowych. Na terenie miasta znaczna część odkrytych w przeszłości rowów melioracyjnych została przekształcona w kolektory, dotyczy to rowów w ul. Godebskiego, Sienkiewicza, Słońskiego, Zaleskiego i Broniewskiego. Kilka lat temu rów Wieniawskiego został zakryty i skanalizowany. Na terenie Piastowa praktycznie brak jest zbiorników wód powierzchniowych, jedynie na terenach prywatnych posesji zlokalizowane są nieliczne oczka wodne.
Wody podziemne
Na terenie miasta Piastowa występuje duża ilość wód podziemnych. Wody te występują na dwóch poziomach: trzeciorzędowym i czwartorzędowym.
Wody czwartorzędowe znajdują się na głębokości od kilku do 40 m. Główny zbiornik wód czwartorzędowych utworzył się na głębokości 15 – 25 m ale wody te wykazują zły stan bakteriologiczny, zawierają duże ilości związków azotu, charakteryzują się też wysoką mętnością i ponadnormatywną zawartością związków żelaza i manganu. Wody trzeciorzędowego piętra wodonośnego poziomu plioceńskiego i mioceńskiego nie mają charakteru użytkowego.
Użytkowy poziom wodonośny reprezentowany jest przez wody oligoceńskie występujące na głębokości 200-250 m.
Na głębokości 1800-2100 m znajduje się dolnojurajski poziom wodonośny. Poziom ten ma praktyczne znaczenie gdyż może być wykorzystany do celów grzewczych. Wydajność w pojedynczej studni osiąga 200m3/h. Temperatura wody w stropie poziomu wynosi 50 stopni Celsjusza. Jednostkowe dostępne zasoby energii geotermalnej to 300-350 GJ/m2.
Woda poziomu dolnokredowego może być wykorzystywana do celów rekreacyjnych np. do basenów. Wydajność potencjalna studni wynosi 100-150m3/h. Temperatura wody w stropie poziomu wynosi 30 stopni Celsjusza. Wody kredy górnej i poziomów młodszych można butelkować jako naturalne wody mineralne o zawartości jonu chlorkowego 500-1000mg/dm3.
Obecnie w Piastowie są 2 studnie oligoceńskie stanowiące ogólnodostępny punkt czerpalny dla ludności. Jedna z nich jest zlokalizowana przy ul. Popiełuszki (głębokość studni 247 m a średnia wydajność na dobę wynosi 83 m3, druga studnia jest zlokalizowana przy ul. Wysockiego (głębokość studni 237m, średnia wydajność na dobę 84m3). Zasoby eksploatacyjne w punkcie czerpalnym przy ul. Wysockiego wynoszą 13.000 m3/godz., natomiast przy ul. Popiełuszki 20.000 m3/godz. Wody oligoceńskie charakteryzują się: podwyższoną zawartością związków żelaza i manganu zaś pod względem bakteriologicznym nie budzą zastrzeżeń.
W obrębie miasta można wyróżnić kilka rejonów o zróżnicowanych warunkach występowania wód w strefie przypowierzchniowej.
W części południowo-wschodniej, gdzie od powierzchni terenu występuje zwarta pokrywa glin zwałowych, wody gruntowe zalegają na większej głębokości i są izolowane. Zagrożenie ich degradacji jakościowej jest zdecydowanie mniejsze niż w innych rejonach Piastowa.
W rejonie doliny Żbikówki wody gruntowe zalegają na głębokości płytszej niż 1,5 m p.p.t. Występują tu podmokłości, w okresach wiosennych roztopów jak również wzmożonych opadów często zdarza się, że zwierciadło utrzymuje się na powierzchni terenu
Obszar zalegania wód gruntowych na głębokości do 2,5 m p.p.t. obejmuje niewielki teren przyległy do doliny w/w cieku. Są to rejony miasta najbardziej zagrożone na zanieczyszczenie wód przypowierzchniowych.
Na pozostałym obszarze (część centralna i północna) wody gruntowe występują głębiej niż 2,5 m p.p.t., przy czym charakteryzują się swobodnym zwierciadłem. Warstwa wodonośna związana jest przede wszystkim z piaskami wodnolodowcowymi oraz lokalnie z piaszczysto-pylastymi pokrywami eluwialno-eolicznymi.
Wody gruntowe tego rejonu są zasilane głównie poprzez infiltrację opadów atmosferycznych, charakteryzują się bardzo dużą amplitudą wahań, miejscami dochodzącą do 1,5 m. Wody te pomimo głębszego zalegania, są narażone na degradację, wynika to z braku warstwy izolującej od powierzchni.
Rolnictwo
W północnej części Piastowa znajduje się jedyny kompleks gruntów rolnych, który w procedurach dotychczas sporządzanych planów miejscowych nie uzyskał zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze. Te grunty użytkowane są rolniczo. W południowo – wschodniej części Piastowa znajduje się drugi kompleks gruntów, które pomini uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia nadal służą produkcji rolnej. Grunty rolne zajmują 99 ha z ogólnej powierzchni gminy, która liczy 583 ha. Ogólna powierzchnia użytków rolnych wynosi 91 ha, w tym grunty orne zajmują 86 ha, sady 2 ha, łąki trwałe 2 ha, pastwiska trwałe 1ha a pozostałe grunty, czyli tereny pod zabudowaniami, drogi, wody i nieużytki 484 ha.
W Piastowie jest 6 czynnych gospodarstw rolnych, w których w uprawie przeważa kalafior, kapusta, cebula i sałata oraz 9 gospodarstw, w których są działy specjalne - produkcja kwiatów cebulowych w gruncie oraz szkółkarstwo. W mieście nie występuje produkcja zwierzęca.
Na terenie miasta nie ma zorganizowanego zbytu produktów rolnych toteż producenci sami sobie go organizują poprzez indywidualną sprzedaż na targu w Piastowie i w okolicznych miastach.
Zagrożenia środowiska

1. uciążliwość hałasem
Podstawowymi źródłami emisji hałasu na obszarze miasta są ciągi komunikacyjne. Do najbardziej uciążliwych ciągów komunikacyjnych należy zaliczyć Al. Jerozolimskie, które znajdują się poza granicami miasta, ale oddziaływują na położone w Piastowie tereny zabudowane oraz ulice Wojska Polskiego, Tysiąclecia, Piłsudskiego, Tuwima, Dworcową, Warszawską i Bohaterów Wolności fragment na odcinku Warszawska – Piłsudskiego. W rejonie miasta planuje się lokalizację autostrady oraz drogi ekspresowej, drogi ta będą przebiegać w rejonie północnej granicy Piastowa oraz na niewielkich fragmentach przez jego wschodnie tereny. W świetle wykonanych badań i raportów dotyczących autostrad w Polsce strefę uciążliwego oddziaływanie tego typu drogi określa się na minimum 150 m. Projektowane drogi będą bardzo istotnym źródłem hałasu, ich uciążliwość akustyczna będzie w pewnych rejonach nakładać się na uciążliwość istniejącej linii kolejowej. Według założeń metodycznych w programie budowy autostrad i dróg ekspresowych w Polsce przyjęto standardowe wartości zasięgów oddziaływania tras drogowych typu autostrada lub droga ekspresowa (odległości od krawędzi jezdni) - strefa oddziaływań ekstremalnych 20 m - strefa zagrożenia 50 m - strefa uciążliwości 150 m.
Również transport kolejowy jest źródłem emisji hałasu o znacznych poziomach, przekraczających wartości normatywne zarówno w porze nocnej, jak i dziennej. Zasięg ponadnormatywnych wartości obejmuje tereny wokół tras kolejowych do około 100 m.
Następnym źródłem hałasu na terenie miasta są samoloty startujące i lądujące na lotnisku Okęcie. Problem ten dotyczy południowo-wschodniej części miasta i niewielkiego fragmentu części północnej. Na terenach tych występują przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu w porze nocnej i okresowo w dziennej. Wokół lotniska ustalono obszary ograniczonego użytkowania (Z1, Z2, Z3). Fragment miasta Piastowa znalazł się w obszarze Z3, gdzie zakazuje się przeznaczania nowych terenów pod szpitale, domy opieki społecznej oraz pod obiekty związane ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży.
Hałas przemysłowy na omawianym terenie stanowi zagrożenie o charakterze lokalnym, występujące głównie na terenach sąsiadujących z zakładami produkcyjnymi i usługowymi. Jest on uciążliwy głównie dla budynków zlokalizowanych w pobliżu takich obiektów. Poziom hałasu przemysłowego jest kształtowany indywidualnie dla każdego obiektu i zależy od parku maszynowego, zastosowanej izolacji hal produkcyjnych, a także prowadzonych procesów technologicznych oraz funkcji urbanistycznej sąsiadujących z nim terenów. Z terenów magazynowo-składowych emitowany jest hałas związany z przeładunkiem czy rozładunkiem towarów, pracą wózków widłowych. Są to emisje okresowe (dotyczą tylko pory dziennej) i prawdopodobnie nie następuje przekroczenie dopuszczalnych norm. Niemniej jednak obiekty te okresowo mogą wywoływać uciążliwości dla ludzi.
2. uciążliwość promieniowaniem elektromagnetycznym
Uciążliwość występuje wzdłuż linii energetycznych wysokiego napięcia 110 kV, biegnących wzdłuż ul, M. Ogińskiego do punktu energetycznego przy ul. Bohaterów Wolności, oraz wzdłuż linii miasto w południowo – wschodniej części.
Szczególne zagrożenie promieniowaniem elektromagnetycznym w Piastowie dotyczy zwłaszcza mieszkańców północno zachodniej części miasta (ul. M. Ogińskiego, Bohaterów Wolności), gdzie w bezpośredniej bliskości budynków przebiegają napowietrzne linie wysokiego napięcia. Lokalizację tą można uznać za nieprzemyślaną ze względu na istniejącą w pobliżu gęstą zabudowę jednorodzinną. W tych miejscach linie powinny przebiegać pod ziemią.
Na odcinku pomiędzy ul J. Dąbrowskiego a ul. Bohaterów Wolności zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna znajduje się bezpośrednio pod linią energetyczną. Taka sama sytuacja występuje w sąsiedztwie ul. W. Witosa, chociaż zabudowa jest tam mniej intensywna.
3. uciążliwość odpadami
Na terenie Piastowa brak jest składowisk odpadów i zakładów utylizacji. Odpady komunalne wywożone są przez firmy które uzyskały koncesje, poza granice miasta. Na terenie miasta jest zorganizowana selektywna zbiórka odpadów w 8 punktach miasta. Prowadzona na terenie gminy zbiórka odpadów segregowanych obejmuje szkło, plastik i makulaturę. Brak jest natomiast pojemników do zbiórki odpadów niebezpiecznych. Na terenie gminy brak jest podmiotów zajmujących się zbiórką i unieszkodliwianiem zwłok zwierzęcych. Problem stanowią również dzikie wysypiska. Rada Miasta Piastowa w 2004 r. przyjęła plan gospodarki odpadami, w którym znajduje się program rozwiązywania ww. zagadnień.
4. zagrożenia dla wód podziemnych
Według Mapy Hydrogeologicznej Polski północno-zachodnia część i centralna część miasta należy do obszarów o bardzo wysokim stopniu zagrożenia degradacji wód podziemnych. Obszary takie charakteryzują się brakiem izolacji głównych poziomów wodośnych i licznymi źródłami zanieczyszczeń. Południowo-wschodnia część miasta została zakwalifikowana do obszarów o wysokim stopniu zagrożenia wód podziemnych, w rejonie tym również brak jest izolacji głównych poziomów wodonośnych lecz mniej liczne są ogniska zanieczyszczeń.
5. zagrożenia dla wód przypowierzchniowych
Największe zagrożenie dla tego poziomu stanowią tereny o nieuregulowanej gospodarce ściekowej, na których stosuje się szamba. Szamba te często są nie szczelne, a ich opróżnianie odbywa się „na własną rękę” w bliżej nieokreślone miejsca. Najbardziej niebezpieczną częścią ścieków bytowo-gospodarczych przedostających się z nieszczelnych szamb do podłoża są detergenty, wykazują dużą odporność na rozkład biologiczny. Na wody podziemne szczególnie niekorzystnie wpływają tzw. detergenty twarde, tj trudnorozkładalne w procesach samooczyszczania. Nieszczelne szamba i przewody mogą być również ogniskiem zanieczyszczenia bakteriologicznego wód podziemnych. Przenikanie i rozprzestrzenianie się w wodach podziemnych zanieczyszczeń bakteriologicznych jest uzależnione od właściwości utworów przez, które przesącza się woda. Z uwagi na panujące w strefie przypowierzchniowej warunki hydrodynamiczne (niewielkie spadki hydrauliczne, a co za tym idzie niewielkie prędkości przepływu wód), ewentualne źródła skażeń bakteriologicznych nie będą tutaj miały dużego zasięgu, lecz na małym obszarze mogą wystąpić z dużą intensywnością stanowiąc istotne zagrożenie dla ludzi.
Drugim czynnikiem powodującym degradację płytkich wód przypowierzchniowych jest spływ nieoczyszczonych ścieków opadowych z terenów komunikacyjnych. Poza tym stosowanie, na terenach użytkowanych rolniczo, z dużą intensywnością nawozów sztucznych i środków ochrony roślin w strefach, w których zalegają nieizolowane wody na małej głębokości prowadzi do ich degradacji.
6. inne zagrożenia
Przez teren miasta przebiega granica zasięgu strefy nadciśnienia do 2 kPa, wyznaczona dla Centrum Dystrybucji Gazu Płynnego Progas Eurogaz sp. z o. o. , ul. Warsztatowa 8,05-800 Pruszków. Granica ta obejmuje teren w odległości 1690 m od obiektu.

Stan zasobów przyrody
W rejonie ulicy Bema 9 znajduje się jedyny na terenie miasta Piastowa pomnik przyrody. Został on uznany za drzewo pomnikowe przez Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody decyzją z dnia 14 czerwca 1984 r. Drzewo to ma 300 cm obwodu i 25 m wysokości.
W obrębie zwartej zabudowy miejskiej dominuje zieleń urządzona. Do najcenniejszych przyrodniczo terenów zieleni urządzonej w obrębie miasta należy zaliczyć:

1. rejon ulicy Dworcowej po skrzyżowanie z ul. Al. Tysiąclecia - występują tu wielogatunkowe nasadzenia drzew o wysokich walorach przyrodniczo-krajobrazowych w dobrym stanie zdrowotnym z cenniejszych okazów należy wymienić dąb czerwony, buk, grab, klon, lipę czy wiąz,
2. rejon skrzyżowania ul. Kostki z ulicą Hallera gdzie z cenniejszych drzew należy wymienić dąb, lipę, klon, katalpę,
3. zieleń przy szkole przy ul. Bohaterów Wolności z cenną zielenią wysoką tworzoną przez: klony jawory, kasztanowce, dęby, buki i lipy,
4. zieleń przy Placu Zgody z nasadzeniami dębu, dębu czerwonego, klonu, lipy i cisu,
5. zieleń urządzoną na osiedlu „Sobieskiego” - brak tu jest cennej zieleni wysokiej, gdyż teren ten został zagospodarowany niedawno, jest to jednak obszar ciekawy pod względem kompozycyjnym i w przyszłości stanowić będzie bardzo ważny element krajobrazowy miasta Piastowa.

W rejonie skrzyżowania ulicy Kościuszki i Piłsudskiego znajduje się zespół dębów - są to drzewa o wybitnych walorach przyrodniczo-krajobrazowych wskazane do objęcia ochroną prawną. Również dwa dęby przy ulicy Popiełuszki (na osiedlu „Harcerska”) mają walory pomnikowe.
W strefie wschodniej i północnej występuje roślinność o przeciętnych walorach przyrodniczych. Dominują tu pola uprawne oraz miejscami łąki i pastwiska. W rejonach pól uprawnych wielkie znaczenie przyrodnicze i krajobrazowotwórcze mają zadrzewienie, zakrzewienia i pojedyncze drzewa śródpolne.
Na terenie miasta najmniejszą odpornością na oddziaływanie antropogeniczne ma dolina rzeki Żbikówki. Występują tu aktywne biologicznie ekosystemy łąkowe, bagienne i wodne, które stanowią fragment ciągu ekologicznego o znaczeniu ponadlokalnym i powinny podlegać szczególnej ochronie. W obrębie terenów dolinnych należy wykluczyć lokalizację zabudowy kubaturowej, stosowanie nawozów sztucznych i ograniczenie do minimum chemizację rolnictwa.
Wymogi ochrony krajobrazu kulturowego
Stan krajobrazu kulturowego
Miasto Piastów na skutek uwarunkowań historycznych uzyskało specyficzny charakter. Linia kolejowa (kolej Warszawsko-Wiedeńska), dzieląca miasto na dwie części jest widoczna na mapie z roku 1843, podobnie jak przebieg ulicy Warszawskiej. W latach trzydziestych XX w powstały zakłady przemysłowe położone w ich sąsiedztwie oraz dzisiejsze ulice Al. Krakowska, J. Piłsudskiego, Bohaterów Wolności, Dworcowa, 11 Listopada, H. Sienkiewicza, A. Dygasińskiego, W. Witosa a także siatki ulic wzdłuż Al. Krakowskiej i w południowej części miasta w kwartale dzisiejszych ulic J. Tuwima, M. Reja i B. Leśmiana. W tym okresie powstały osiedla, związane z kolejnictwem oraz zabudowa jednorodzinna, która stopniowo się powiększała.
W okresie powojennym miasto rozwijało się harmonijnie, to znaczy rozwijała się zarówno zabudowa wielorodzinna w sąsiedztwie istniejących osiedli jak i zabudowa jednorodzinna wraz z usługami towarzyszącymi. Od momentu decyzyjnego wprowadzenia w latach siedemdziesiątych wysokiej zabudowy wielorodzinnej w północno-zachodniej części miasta, równowaga została zaburzona. Osiedla o wysokości ponad 10 kondygnacji powstały w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowy jednorodzinnej. W następnych latach zabudowa jednorodzinna rozwijała się nadal przenikając się i budynkami wielorodzinnymi. Brak wyraźnego strefowania zabudowy zdecydował o tym, że część osiedli wielorodzinnych nie ma charakteru „blokowisk”.
Charakterystyka krajobrazu kulturowego

Zidentyfikowane obszary krajobrazu kulturowego mają następujące cechy:

1. utrwalone historycznie linie zabudowy,
2. ukształtowany rodzaj zabudowy:

• budynki jednorodzinne,
• budynki jednorodzinne i wielorodzinne o zbliżonych gabarytach,
• tradycyjna forma budynków wielorodzinnych, tzn. z zaznaczeniem w budynkach pojedynczej lub podwójnej osi elewacji oraz spadkami dachowymi od 30o-50o.

3. jednorodna wysokość zabudowy,
4. zieleń towarzysząca zabudowie mieszkaniowej.

STAN DZIEDZICTWA KULTUROWEGO I ZABYTKÓW ORAZ DÓBR KULTURY WSPÓŁCZESNEJ
Miejsca pamięci wyznaczone w oparciu o badania własne

1. Bohaterów Wolności 24 – willa „Start”, 1937 r., dom Janusza Kalbarczyka, architekta, 22-krotnego mistrza Polski w panczenach, olimpijczyka i Jadwigi Kalbarczykowej, wielokrotnej mistrzyni Polski w lekkiej atletyce (biegi średnie, crossy) i mistrzyni Polski w łyżwiarstwie szybkim. W czasie wojny miejsce ukrycia żołnierzy AK i osób cywilnych – uciekinierów z obozu w Pruszkowie
2. Orzeszkowej 2 – dom Tadeusza Kamińskiego, założyciela Stowarzyszenia Miłośników tradycji Mazurka Dąbrowskiego, sławna skrytka dygnitarzy politycznych w czasie II w.św.,
3. Orzeszkowej 6 – dom Władysława Ryńcy, w którym na czas Powstania Warszawskiego schronił się Czesław Miłosz.

Miejsca pamięci – pomniki i tablice pamiątkowe

Wykaz obiektów, będących w sferze zainteresowania WKZ przesłany pismem z dnia 13.06.2006 r., znak: WKZ/PI-Esz,A-WT/415-2/4529/06

  WARUNKI I JAKOŚĆ ŻYCIA MIESZKAŃCÓW, W TYM OCHRONA ICH ZDROWIA
Wskaźnik gęstości zaludnienia w Piastowie jest wyższy od średniej dla pozostałych miast aglomeracji warszawskiej, łącznie z Miastem Stołecznym. Tak wysoka gęstość zaludnienia wynika również ze sposobu wytyczenia granic miasta, zwłaszcza z gminami Michałowice i Ożarów Mazowiecki, których granice przecinają granice parafii.
Piastów, ma poważne problemy rozwojowe wynikające głównie z zaszłości historycznych. Dotyczą one sposobu urbanizacji, która nastąpiła tu w dużej mierze w okresie powojennym. O ile przed wojną Piastów rozwijał się jako ośrodek nowoczesnego jak na owe czasy przemysłu i kolejnictwa, to w okresie powojennym miasto stało się terenem rozbudowy wielkich zespołów budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego, pełniących rolę zaplecza dla tzw. Warszawskiego Okręgu Przemysłowego. Prowadzona w latach 60–tych i 70–tych polityka gospodarcza w otoczeniu Warszawy (deglomeracja) spowodowała utrwalenie struktury gospodarki z wyraźną dominacją już wówczas nienowoczesnych przemysłów i transportu.
Urbanizacja przeprowadzona w ramach centralnie planowanej gospodarki była tzw. „urbanizacją niedokończoną”, typową dla okresu „realnego socjalizmu”. Jej celem było stworzenie możliwie dużej liczby mieszkań, przy niewielkiej dbałości o miejską infrastrukturę i logiczne skomunikowanie powstających dzielnic. Przy centralnym planowaniu gospodarczym zabrakło lokalnego planowania dla miasta, które rozwijało się dość chaotycznie przez blisko 50 lat. Przez okres ostatnich lat samorząd Piastowa nadrabiał zaległości tego okresu, prowadząc reurbanizację miasta.
O jakości zaspakajania zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej mieszkańców miasta Piastowa świadczy dostęp do: urządzeń infrastruktury społecznej, miejsc pracy, komunikacji, infrastruktury technicznej, wypoczynku, ochrony zdrowia, ochrony bezpieczeństwa.
ZAGROŻENIA BEZPIECZEŃSTWA LUDNOŚCI I JEJ MIENIA
GRANICE TERENÓW ZAMKNIĘTYCH I ICH STREF OCHRONNYCH
Wykaz działek objętych decyzją o ustanowieniu terenów zamkniętych dla obszaru miasta Piastowa